✍🏼مطلب وارده یکی از همراهان هدی
🔹اخیراً گزارشی توسط اکادمی هدی منتشر شد که نشان می‌داد ایرانیان در پیام‌رسان‌ها دچار جزیره‌شدگی اعتقادی هستند. این پدیده، نه غیر قابل حدس بود نه محدود به جامعه ایرانی. لئون فستینگر، روان‌شناس آمریکایی چهل سال قبل نشان داد که پرهیز از مواجهه با عقاید ناهمگون، پدیده‌ای شایع در عمده انسان‌هاست.
🔸او با مجموعه آزمایش‌های موسوم به “ناهماهنگی شناختی” نشان می‌داد که مواجهه با باورهای متفاوت، موجب تنش درون افراد است و فرد چه آتئیست باشد چه دین‌دار، سعی می‌کند از این تنش دوری کند.
🔹نتیجه اجتماعی این یافته‌ها این بود که در جوامع متکثر، ناهماهنگی شناختی خشونت‌ها و سوءنگرش‌ها و خشونت‌های زیادی را در خانواده‌ها، مدارس، محیط‌های کار و حاکمیت‌ها ایجاد می‌کند. به عنوان مثال تعارض اعتقادی یک پدر با پسر ممکن است موجب این شود که در مسائل اقتصادی نیز پسر یا حرف پدر را گوش نکند یا با پیش‌فرض منفی با آن برخورد کند.
🔸اثرات سوء نظریه ناهماهنگی طوری در جامعه آمریکا نمود پیدا کرد که دولت از فستینگر و تیمش خواست راه حل هایی برای درمان این مساله ارائه دهد. او چند رویه کلی را برای رسانه‌ها تجویز کرد.
🔹شاید اگر در امروز ایران، حاکمیت کنشی برای اتحاد میان‌دین‌داران و سایرین انجام ندهد (نخواهد، نتواند یا نداند)
به نظر سه پیشنهاد آن روز فستینگر برای رسانه‌دارانی که میل به بهبود وضع جامعه ایرانی و دین‌دارانش دارند قابل تامل باشد:
🚩۱. در مکتب فستینگر رسانه‌های دینی باید پیشران حضور افراد با عقاید مختلف باشند. حتی حضور سانسورشده و مدیریت‌شده عقاید مختلف، از عدم حضور آن‌ها بهتر است. در چنین حالتی افراد با پیشینه ذهنی درست‌تری با عقاید مختلف مواجه می‌شود و البته ناخودآگاه ایدئولوژی میزبان را شجاع و قابل اتکا می‌بینند.
🚩۲. رسانه‌ها باید به افراد یادآوری کنند که فارغ از عقاید، اشتراکات اخلاقی زیادی دارند. محکوم کردم بداخلاقی‌ها به اسم دین در رسانه‌های دینی، افراد را از نزاعات احساسی-هیجانی می‌رهاند.
🚩۳. به اعتقاد فستینگر و هم‌فکرانش، رسانه‌های دینی باید زیست روزمره افراد دین‌دار را به تصویر بکشند. این امر کلیشه وجود شیادانی مکار در پشت ایدئولوژی‌های مخالف را خواهد زدود.
دیدگاهتان را بنویسید