چهل سال قبل که پروفسور چیتیک ترجمه‌ای انگلیسی از صحیفه سجادیه ارائه داد و خود، آن را “از ژرف‌ترین منابع معنویت اسلامی” و “مايه رشد افراد و جوامع” خواند؛ فصل جدیدی از رسانه‌ای‌شدن این میراث، توسط محافل آکادمیک جهان آغاز شد.
پس از چیتیک، لوئیز مدوف از دانشگاه برکلی مقاله‌ای در تاریخ حفظ صحیفه نگاشت و این چنین صحیفه را معرفی کرد:
صحیفه سجادیه جلوه‌ای از معنویت ساده و مستقیم را ارائه می‌دهد که در تضاد با الهیات پیچیده است… محتوای آن یادآور قرآن بوده و تقریباً در هر دعا به نحوی به آیات آن اشاره شده است.
مبتنی بر این دو پژوهش پرارجاع، دکتر زینر از دانشگاه نبراسکا، کار متفاوتی ارائه داد. او در پژوهش خود مطالعه‌ای تطبیقی میان صحیفه سجادیه و نیایش قمران (از قدیس‌ها) و سرودهای سلیمان انجام داد و نتیجه گرفت که میان همه این نیایش‌ها پیوستگی معنایی نزدیکی وجود دارد. به باور او:
مجموعه‌ی نیایشی امام سجاد، از لحاظ عرفانی و معنوی یک سیر تکامل‌یافته را به ما نشان می‌دهد.
نکته جالب اینکه زینر مذهب خود را نیز به تشیع تغییر داد.
پایان‌نامه”تنها با خدا: مرور عبارات صحیفه سجادیه” از دانشگاه بیرمنگام نیز یکی دیگر از ده‌ها پژوهش جهانی حول صحیفه است. در مقدمه این پژوهش نیز نوشته شده:
این کتاب، همچون رساله‌ای در پرورش و تکامل انسان عمل می‌کند. در این کتاب…خداوند هم وسیله‌ی رشد و هم مقصد نهایی برای رسیدن به کمال زیبایی انسانی‌ست.
ویدئوی فوق نیز، برشی از صحبت‌های دکتر مسکینزدا– استاد دانشگاه لندن- حول صحیفه‌است که به باور او، سبک عبادت شیعیان را تحت تاثیر قرار داد…
دیدگاهتان را بنویسید